Του Δεκανέα Αλλαγής
Η μπάλα χάνεται σιγά σιγά και στη χώρα μας για την κορωνοϊό.
Ήταν μέχρι τα κρούσματα να γίνουν τριψήφια, ήλθε κι ο πρώτος νεκρός για να δέσει το σκηνικό του εφιάλτη, με την Κρήτη να μπαίνει κι αυτή σε αυτό το βαλς τρόμου, με το πρώτο κρούσμα από το βράδυ της Τετάρτης!
Και πως να ιχνηλατήσεις το αχαρτογράφητο; Πως να σκιαγραφήσεις μια ακολουθία που δεν ξέρεις από που σου ξεπετάγεται; Πως να ξεκαθαρίσεις την πραγματική είδηση, την έρπουσα φημολογία, από τον διασπειρόμενο πανικό;
Καθένας δεν είναι μόνο πια κι ένας εν δυνάμει φορέας ή ασθενής, μα κι ένας διασπορέας fake news, που κάτι του παν, κάτι έπιασε το αυτί του, ξέρει και μας μεταφέρει... φέξε μου και γλίστρησα δηλαδή, λειτουργώντας ως ξενιστής του φόβου!
Και στο μεταξύ, συνωστισμός σε τράπεζες και δημόσιες υπηρεσίες. Ηλικιωμένοι, με μια τσάντα στο χέρι, κι ένα μαντήλι στο άλλο. Και στη μέση απρόθυμοι υπάλληλοι που φοβούνται και να σε κοιτάξουν!
Είναι πια δεδομένο: παρά την φιλότιμη προσπάθεια και να μείνουμε ψύχραιμοι και να κρατήσουμε τον έλεγχο, μάλλον αδυνατούμε, κάποιοι όχι όλοι, να διαχειριστούμε την κατάσταση.
Και η λύση είναι μια κι ας ακούγεται οδυνηρή για όλους και κυρίως την αγορά: σφραγίστε τη χώρα για να μην έχουμε δράματα.
Κάντε τη Ιταλία... πριν γίνουμε εμείς Ιταλοί. Κλείστε έστω το δημόσιο, τράπεζες, δικαστήρια και απαγορεύστε τις συναλλαγές με το κοινό, για να σώσουμε ότι σώζεται. Διότι και κανονική χώρα δεν είμαστε και αν συμβεί το ώ μη γένοιτο, θα βιώσουμε την κόλαση του Δάντη!
