Του Θανάση Γιαπιτζάκη
Κάποτε - αν κάποιοι το θυμάστε - ενώ πλησίαζαν τα Χριστούγεννα, μια γνωστή εταιρεία πώλησης παιχνιδιών είχε βάλει, για τηλεοπτικό διαφημιστικό της, να μετράνε αντίστροφα οι μέρες μέχρι τον ερχομό της Γιορτής. Το διαφημιστικό της έδειχνε κάθε μέρα ένα διαφορετικό μικρό παιδί να ξαγρυπνάει κάτω από το σπιτικό του έλατο. Και, μην αντέχοντας πολύ, να αποκοιμιέται. Εκείνα τα παιδιά - όπως και το «παιδί» μέσα μας - περίμεναν τον Άη Βασίλη να τους φέρει τα δώρα που υποσχέθηκε - κι ας μη τον έχουνε δει ποτέ τους.
Ακουγόταν, λοιπόν, στη διάρκεια εκείνου του διαφημιστικού ένα τραγούδι: «Μαμασίτα, δόνδε έστα Σάντα Κλάους;» (Μανουλίτσα, πού είναι ο Άη Βασίλης | και τα δώρα που θα μού ’φερνε;) Αναμφισβήτητα, ήταν τότε το γιορταστικό τραγούδι των ημερών, γιατί μας έφτιαχνε τη διάθεση. Επρόκειτο για ένα παλιό τραγούδι του1958, γραμμένο από τους Τζωρτζ Σεκ, Ροντ Πάρκερ, Αλ Γκρέινερ,
Ωστόσο, πίσω από αυτό το χαρούμενο γιορτινό τραγουδάκι κατάφερε να παρεμβληθεί μια πολύ τραγική ιστορία:
Σαρανταοκτώ χρόνια μετά το 1958, στα Χριστούγεννα του 2006, κάποιος πατέρας, μέσα στο κλίμα των εορτών τότε, τράβηξε ένα σύντομο βίντεο όπου ο μικρός γιος του τραγουδούσε το «Μαμασίτα». Και το ανέβασε στο Διαδίκτυο.
Τέσσερεις μήνες μετά, η ευτυχία αυτών των γιορτινών ημερών έμελλε να μετατραπεί σ' ένα αναπάντεχο άσχημο τέλος. Ήρθε ο Απρίλιος του 2007 και το αγοράκι εκείνο, που ακουγόταν να τραγουδάει το παλιό τραγούδι, κάηκε ζωντανό μαζί με την μητέρα του, όταν το αυτοκίνητό τους πήρε φωτιά μετά από τροχαίο! Η μαμασίτα του μπορούσε να απεγκλωβιστεί εγκαίρως, αλλά επειδή δεν μπορούσε να βγάλει τον μικρό της γιο από το τυλιγμένο στις φλόγες αυτοκίνητο, έμεινε μέσα, με αποτέλεσμα να βρουν και οι δύο φοβερό θάνατο. Κι ο τραγικός πατέρας ανέβασε αυτό το φιλμάκι του 2006 ξανά στο Διαδίκτυο, γράφοντας από κάτω τα συγκεκριμένα ανατριχιαστικά λόγια:
«Ο γιος μου κι εγώ κάναμε αυτό το βίντεο τα Χριστούγεννα του 2006, αλλά την 21η Απριλίου του 2007 ο γιος μου Τζέησον και η σύζυγός μου Ελίζαμπεθ έχασαν τη ζωή τους, όταν άρπαξε φωτιά το αυτοκίνητό μας. Αν και μπορούσε να γλυτώσει, δεν μπόρεσε να γλυτώσει τον ανήμπορο γιο μου. Με αποτέλεσμα να χαθούν και οι δύο εκείνη τη μέρα. Σας ευχαριστώ που απολαύσατε αυτό το βίντεο του μικρού μου γιου - που, ακόμα και μετά το θάνατό του, εξακολουθεί να με γεμίζει περηφάνια. Σας ευχαριστώ που κάνατε το μικρό μου χριστουγεννιάτικο θαύμα, μέρος της ζωής σας. Ο Θεός να σας έχει καλά».
Έτσι, εκεί ψηλά στον Ουρανό, όπου είναι Πιθανά όλα τα Απίθανα, ο μικρός που δεν θα μεγαλώσει ποτέ του και που τον ακούγαμε εμείς στις τηλεοράσεις μας «Μαμασίτα, δόνδε έστα Σάντα Κλάους;» (Μανουλίτσα, πού είναι ο Άη Βασίλης;) μπορεί να συνάντησε τη μυστηριώδη μορφή του Άη Βασίλη, του άγιου με τα δώρα, που τον ψάχνουν ακόμα τα παιδιά, καθώς συνωστίζονται και καθώς αποκοιμιούνται μπροστά στο γιορταστικό έλατο του σπιτιού. Και γιατί όχι;
Ένα όμως είναι αποδεδειγμένα σίγουρο από την τελευταία στιγμή της ζωής του: Έχει εκεί στον Ουρανό, στο πλάι του, τη μαμασίτα του.
