Θανάσης Γιαπιτζάκης

Στο «νέον έτος» που έρχεται σ’ ένα μήνα, κλείνουνε δεκαπέντε χρόνια από το 2009, από τότε που οι καφετέριες και τα εστιατόρια διαχώρισαν αναλογικά τους χώρους τους για τους μεν και για τους δεν. 

 Στις 27 Μαΐου 1941, πολύ μετά δηλαδή από τη Μάχη της Κρήτης με τους Γερμανούς αλεξιπτωτιστές και την αναπάντεχη και γι’ αυτό αξέχαστη - ιστορική όπως τη λέμε - αντίσταση του απλού λαού, πολύ πρωί άρχισε στα πλοία η επιβίβαση 2500 ανδρών που ανήκαν σε μεγαλοποιημένες ονομασίες όπως «9ο Βασιλικό Σύντ[...]

"Ανάμεσα στις αλήθειες που πρέπει να μάθουμε - μέσα από τις ευκαιρίες που μας δίνει η εποχή μας - είναι κι αυτή: Ο Ανδρούτσος ήταν μουσουλμάνος. Αυτό όμως δεν τον έκανε λιγότερο πατριώτη και Έλληνα από τον Παπαφλέσσα ή τη Μπουμπουλίνα"

Το κρυμμένο σημείωμα του Ιάκωβου Καμπανέλλη

"Η σημερινή Βιάννος είναι δημιούργημα, μνημείο θα το έλεγα καλύτερα, των γυναικών που είχαν απομείνει μετά τις εκτελέσεις. Γι’ αυτό επιλέγω να μη μιλήσω για θάνατο. Αλλά για τη ζωή"

 Ποιος δεν ξέρει αυτό το πασίγνωστο τραγούδι, με την ομορφιά του και σε μουσική και σε στίχους, που το τραγουδήσαμε όλοι;

Ο Μάρκος Μπότσαρης και ο Λόρδος Βύρων μπορεί να συναντήθηκαν στην Ιστορία, αλλά δυστυχώς δεν ήταν γραφτό να συναντηθούνε στη ζωή. Όμως βρέθηκε τρόπος να συναντηθούν, έστω αλλιώς.

Tο περίφημο Ζάβαρακάτρανέμια,ακούστηκε για πρώτη φορά στην ταινία «Επιχείρησις Απόλλων» το 1968. Όλα σχεδόν τα λόγια του τραγουδιού είναι σαν να προέρχονται από άλλη γλώσσα

"Η ιδέα του αγάλματος άρχισε με πρωτοπόρο τον δικηγόρο Ι. Ηλιάκη, που φαίνεται ότι είχε και την έμπνευση για την κατασκευή του. Και όπως αναφέρει ο ίδιος, το 1926 ζήτησε από τον Θωμόπουλο να του «κάμει παράσταση της Ελευθερίας να εκπηδά από εκρηγνυομένην οβίδα»"

Ένας άνθρωπος με εμπειρία συνεχίζει να βλέπει φως μέσα στο σπήλαιο, παρά το βαθύ σκοτάδι που επικρατεί, γιατί μέσα στο σπήλαιο μπορεί και βλέπει την πραγματική αλήθεια, την αρχή της γέννησης των πάντων.

Η εκδήλωση είχε ονομαστεί «Η Κρήτη στις φλόγες» κι αυτό δεν ήταν μια αφηρημένη έννοια, δεν ήταν ένας τρόπος συμβολισμού.  Ήταν «στις φλόγες» στην κυριολεξία

Ήταν από τους κορυφαίους στον χώρο του Έλληνας ποιητής, γνωστότερος με το φιλολογικό του ψευδώνυμο Γ. Βερίτης.

Οι Μινωίτες όλοι είναι όρθιοι. Περιμένουν μέσα σ’ αυτούς τους μήνες να πάρουν την θέση που τους αξίζει στην Παγκόσμια Ιστορία.

Ανάμεσα στις άλλες του ενασχολήσεις, ο Τσελλίνι λογίζεται από το παγκόσμιο κοινό των βιβλιόφιλων και σαν συγγραφέας

"Είναι τελικά κατεστημένη πλέον αλήθεια πως μπαίνοντας στο παράδοξο αυτό γυάλινο κτίριο βρίσκεσαι αντιμέτωπος με μια καινούργια μουσειακή πραγματικότητα"

 Η οικογένεια, είναι η πρώτη πού θα δημιουργήσει το ευνοϊκό κλίμα για να γνωρίσει και ν’ αγαπήσει το παιδί το βιβλίο.

Μύλλερ υπάρχουν πολλοί...

Εκεί, στην είσοδο του Α΄ Νεκροταφείου, φωτίζει - πιο πολύ από το μάρμαρο του κοινού τους τάφου - η δράση τους.

«…Λάκκος κι ας φάει το πλάσμα μου!...Από τ’ αθάνατα όλα μπορεί ν’ αξίζει πιο πολύ το γοργοπέρασμά μου» ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ

Σύμφωνα με την Καθολική Θεολογία, υπάρχουν αρκετές έννοιες σημαντικές για την κατανόηση της αλάθητης θείας αποκάλυψης

"Σκεφτείτε τον κόσμο της σημερινής κατανάλωσης να κυκλοφορεί (όπως τότε όλοι οι αρχαίοι λαοί) μόνο με μεταλλικά, με βαριά νομίσματα..."

Μια σπουδαία εκδήλωση για τον Ζουλιέν Γκριβέλ στην Αγία Βαρβάρα

"Οι παίκτες του σκακιού θεωρούν και αυτό και τον αντίπαλό τους πρόσκληση για τη σκέψης τους"

Κι όμως ο χαμός της Αρλέτας τότε, στα εβδομήντα δύο της χρόνια, μπορεί να μην ήτανε τόσο θλιβερός, αφού ο θάνατος είχε γίνει «γαλάζια σεντόνια» που της θύμισαν ανάλαφρο ουρανό.

Τα πρόβατα που είχε επιτρέψει χατιρικά τότε ο νόμος, οι βοσκοί τα βάφτισαν αιγοπρόβατα. Σαν καλοί νονοί της μέρας, όχι της νύχτας. Πρόσθεσαν από μόνοι τους και τις αίγες δηλαδή.  

Πέρα από την ψυχική κι από την πνευματική του μάθηση πλάι στους χανσενικούς που είναι προφανής, ο Ζουλιέν ταξίδεψε. Όχι μόνο σε όλη την Ελλάδα, αλλά κυρίως μέσα του…

Καλωσορίζει τον κόσμο, λέει δυο τρεις απλές κουβέντες και μετά βάζει σ’ ένα ποτηράκι ρακή από ένα μικρό μπουκάλι και πίνει στην υγειά όλων.

Ήταν ένας διαφορετικός ήρωας, της δικιάς μας εποχής.

Και τί δεν είναι Νίκος Γκάτσος στα ελληνικά τραγούδια!  

"Τα αγριολούλουδα είναι μια μεγάλη κατηγορία του φυτικού βασιλείου και κατέχει μια σημαντική θέση στο σύνολο του φυτικού κόσμου"

"Η ηθική διαχωρίζεται από την πολιτική για την τιμή των όπλων, δηλαδή για την τιμή του εμπορίου των όπλων, όπως την αντιλαμβάνονται και ο Ανατολικός και ο Δυτικός Κόσμος στην μετά ΟΗΕ εποχή"

Η Δευτεραπριλιά είναι η Μέρα του Παιδικού Βιβλίου

 Η πρώτη γυναίκα στη ζωή του Αλέξανδρου ήταν φυσικά «η αυτού μήτηρ Ολυμπιάς», η μητέρα του Ολυμπιάδα.

Στην επέτειο των τριών ολόκληρων χρόνων από την έλευση του κορωνοιού

Δείτε τα περιεχόμενα του βιβλίου, όπως τα διαχωρίζω εγώ σύμφωνα με τις χρονικές τους περιόδους, και θα καταλάβετε αυτά που λέω.

Καταξιωμένοι από τον Λαό, είχαν και οι δυο τους, και κάτι άλλο κοινό.

Αυτές τις μέρες έφυγε από τον καμβά της σύγχρονης δημιουργικής Ελλάδας η Μαριανίνα Κριεζή, μια νεαρή κοπέλα εβδομήντα πέντε χρονών.

Οι δικοί του στίχοι στέκονται ο ένας χωριστά από τον άλλον μέσα στον ίδιο ναό της Φύσης,

«Μόνο ένα πλοίο δεν ανέχθηκε αυτή τη βαρβαρική κόλαση

«Φως, περισσότερο φως» (τα τελευταία λόγια του Γκαίτε)

Μια πολύ τραγική ιστορία που συνδέθηκε με ένα χριστουγεννιάτικο τραγουδάκι

Η μόνη αναφορά αποστροφής από τους απαίδευτους Έλληνες σήμερα για τον Σιωνισμό είναι ότι οι Εβραίοι ήσαν «οι Σταυρωτήδες του Χριστού»

«Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή…» - Διονύσιος Σολωμός

Θάνατε, δεν αισθανόμαστε μόνοι. Το φως της Θυσίας μάς παραστέκει.

Βραβευμένος ήδη για το ανθρωπιστικό έργο του από την Ακαδημία Αθηνών, επίτιμος δημότης στα μέρη του Αγίου Νικολάου και της Ελούντας που βρίσκονταν τόσο κοντά στην κόλαση της Σπιναλόγκας, έχει τιμηθεί επίσημα και από τη Βουλή των Ελλήνων

Στα ξαφνικά μας φεύγουμε. Κι εκείνο μας που μένει, δεν είναι ό,τι απέμεινε. Μα αυτό που περιμένει.