Όταν το φαινόμενο της απόκρυψης μιας παθολογικής κατάστασης ενός ατόμου δεν γνωστοποιείται μέσα στην κοινωνία παρά μονάχα μετά την εκδήλωση αντικοινωνικών φαινομένων, όπως δολοφονιών αλλά και στην τωρινή περίπτωση των βιασμών και αποπλάνησης ανηλίκων από τον 35χρονο Χανιώτη, τότε η κοινωνία μένει άφωνη από τις πράξεις των ατόμων αυτών. Τότε οι ενοχές αναβλύζουν και όλοι που γνώριζαν τα γεγονότα προσπαθούν να αλαφρύνουν τις πράξεις του δράστη προσδίδοντας του ελαφρυντικά αλλά και στον ίδιο τον εαυτό τους.
Όλοι θυμόμαστε την περίπτωση της δολοφονίας της Αμερικανίδας βιολόγου στα Χανιά Suzanne Eaton τον περασμένο χρόνο. Όλοι γνώριζαν το πρόβλημα του νεαρού δράστη αλλά κανένας δεν μιλούσε. Όλοι, στον περίγυρο του απέκρυπταν τις αντικοινωνικές πράξεις του και παράλληλα συμμετείχαν σ΄ αυτές χωρίς να το αντιλαμβάνονταν. Μετά όμως τη δολοφονία της Suzanne Eaton όλοι έβγαλαν τις ενοχές τους και απεκάλυπταν σιγά -σιγά τις πράξεις του νεαρού Χανιώτη μήπως και απαλλαχτούν από μέρος των ενοχών τους. Ένοχοι λοιπόν η οικογένεια και η κοινωνία που γνώριζαν και δεν μιλούσαν.
Το ίδιο ακριβώς σενάριο πραγματοποιήθηκε στις μέρες μας, στην περίπτωση του 35χρονου Χανιώτη που ασελγούσε συνεχώς σε ανήλικα παιδιά και σήμερα κατηγορείται για οκτώ συνολικά αδικήματα. Όλοι, μετά την αποκάλυψη του γεγονότος, κυρίως ο περίγυρος του 35χρονου, προσπάθησαν να δικαιολογήσουν τις πράξεις του μήπως και ελαφρύνουν τη θέση του αλλά και τη δική τους επικαλούμενοι την αγαθότητα του, χωρίς να σκεφτούν ότι αυτή η αγαθότητα ίσως κάλυπτε μια όχι επαρκή νοημοσύνη ή ακόμα και μια ψυχοπαθολογία.
Πιστεύω ότι, και στην συγκεκριμένη περίπτωση, του βιαστή ανηλίκων όλοι γνώριζαν το άτομο αυτό και όλοι μάλιστα ήθελαν να το προστατέψουν αλλά με λανθασμένο τρόπο. Το να καλύπτεις ένα άτομο που προβαίνει σε τέτοιες ενέργειες το επιβραβεύεις και το ωθείς να επαναλαμβάνει τις πράξεις του και εσύ απλώς παραμένεις θεατής των πράξεων αυτών. Όταν όμως αποκαλυφτούν οι πράξεις τότε σε πλημυρίζουν οι ενοχές και θέλεις να απελευθερωθείς απ΄ αυτές χρησιμοποιώντας όμως λανθασμένους λόγους, όπως αγαθότητα, απονήρευτος κ.α.
Δεν είναι κακό, όταν αντιλαμβανόμαστε μια αφύσικη συμπεριφορά να την καταγγέλλουμε στους αρμόδιους φορείς, με σκοπό βέβαια την πρόληψη. Η κοινωνία θα μπορούσε να είχε προλάβει αυτή την καταστροφή, όμως αδιαφόρησε. Καταγγέλλοντας τέτοιες συμπεριφορές προστατεύουμε την κοινωνία αλλά κυρίως προστατεύουμε το άτομο που δρα μ΄ αυτό τον τρόπο. Οδηγούμε λοιπόν τ΄ άτομα αυτά στη θεραπεία και έτσι θα τα βοηθήσουμε να ενταχθούν στην κοινωνία υγιή και δημιουργικά. Καλύτερα λοιπόν είναι να γνωστοποιούμε το πρόβλημα λαμβάνοντας προληπτικά μέτρα παρά να γνωρίζουμε και να αδιαφορούμε. Να είμαστε σίγουρα ότι θα έχουμε πράξει σωστά.
