ΑΠΟΨΕΙΣ
Στέλιος, Κορίνα και τόσοι άλλοι: θα ζούσαν αν… Το «πάμε και όπου βγει» δεν μπορεί να μένει ατιμώρητο
Ήταν το 2021 όταν και πάλι συζητούσαμε για τα λάθη και τις παραλείψεις σε επιχειρησιακό επίπεδο στην τραγωδία της Γαύδου
Της Ευαγγελίας Καρεκλάκη
Όταν επαναλαμβάνονται λάθη και παραλείψεις, τότε, δυστυχώς, επαναλαμβάνονται και οι τραγωδίες. Και είναι αδιανόητο να πεθαίνουν εν έτει 2025 άνθρωποι, οι οποίοι στην χειρότερη περίπτωση θα υποβάλλονταν σε χειρουργική επέμβαση, αν λειτουργούσε σωστά ο κρατικός μηχανισμός βάσει των προβλεπόμενων πρωτοκόλλων. Η περίπτωση του 37χρονου Στέλιου Παπαδογιαννάκη, ο οποίος ξεψύχησε αβοήθητος επί της ουσίας στο φαράγγι του Αμπά, επαναφέρει στο προσκήνιο μία ακόμα τραγωδία που είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο τον Απρίλιο του 2021, στην Γαύδο. Το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε ως συνοδηγός η 28χρονη Κορίνα Λαβράνου, φοιτήτρια στο Πολυτεχνείο Κρήτης, «κατρακύλησε» σε γκρεμό, η κοπέλα τραυματίστηκε και τελικά άφησε την τελευταία της πνοή στον τόπο της τραγωδίας αφού η βοήθεια έφθασε με καθυστέρηση ωρών.
Είναι ανατριχιαστικά τα όσα είχε δηλώσει τότε ο ιατροδικαστής, Σταμάτης Μπελιβάνης, ο οποίος είχε χειριστεί το συμβάν. «Αρχικά τα τραύματα της θα μπορούσαν να είχαν αντιμετωπιστεί χωρίς καν επέμβαση. Με μία απλή τοποθέτηση συσκευασίας αποσυμφορισμού αιμοπνευμοθώρακα, η οποία τοποθετείται στο ΤΕΠ κάθε νοσοκομείου, σήμερα θα ήταν ζωντανή». Δυστυχώς τα κατάγματα στα πλευρά προκάλεσαν εσωτερική αιμορραγία με αποτέλεσμα η Κορίνα να «σβήσει».
Συνεχίζονται οι αντιδράσεις μετά την τραγωδία στο φαράγγι του Αμπά
Αυτό που συνέβη τότε, στην Γαύδο, αλλά και αυτό που συνέβη τώρα, στο φαράγγι του Αμπά, σε επίπεδο επιχειρησιακό για την διάσωση των δύο αδικοχαμένων συνανθρώπων μας, αφορά πρωτίστως τις οικογένειες, αφορά όμως-και πρέπει να αφορά-και ολόκληρη την Κρήτη. «Ζητούμενο είναι να διαλευκανθούν πλήρως οι συνθήκες ώστε να μην επαναληφθούν μοιραία λάθη και παραλείψεις», γράφαμε τότε οι δημοσιογράφοι. Και να που για μία ακόμα φορά η ιστορία επαναλαμβάνεται…
Στην περίπτωση της 28χρονης στην Γαύδο είχαν μεσολαβήσει τέσσερις ώρες από το πρώτο σήμα των Αρχών, γύρω στις 6.15 τα ξημερώματα, μέχρι και τις 10.20 οπότε και σηκώθηκε τελικά από το αεροδρόμιο Ηρακλείου το ελικόπτερο της Πολεμικής Αεροπορίας. Όταν πια το ελικόπτερο έφθασε στον τόπο της τραγωδίας, ήταν ήδη αργά. Στελέχη της 3ης ΕΜΑΚ Κρήτης είχαν σχολιάσει τότε στο Cretalive.gr ότι για τη διάσωση της άτυχης κοπέλας το ενδεδειγμένο υπηρεσιακά ήταν να δοθεί από τα κεντρικά εντολή για μικτή αποστολή στο ακριτικό νησί με το ελικόπτερο Augusta Bell της Πολεμικής Αεροπορίας, από το Ηράκλειο, μαζί με εκπαιδευμένα στελέχη της υπηρεσίας. Είχε εκτιμηθεί (εκ των υστερών δυστυχώς) ότι από τις 6.15 που δόθηκε το πρώτο σήμα, το ελικόπτερο με τους άνδρες της ΕΜΑΚ θα ήταν εφικτό να σηκωθεί από το Ηράκλειο ήδη από τις 7 το πρωί και αντίστροφα από τις 8.30 με 9 το πρωί το ελικόπτερο θα μπορούσε να κατευθύνεται από την Γαύδο προς το νοσοκομείο των Χανίων. Τότε, είχε γίνει γνωστό ότι το ελικόπτερο είχε απογειωθεί από το αεροδρόμιο στις 10.20, δηλαδή τέσσερις ώρες αφ’ ότου είχε δοθεί το πρώτο σήμα σε ΕΚΑΒ και Πυροσβεστική.
Ο πόνος των οικογενειών ανείπωτος. Το ελάχιστο που μπορεί να γίνει στη μνήμη των δύο αλλά και όσων χάθηκαν στο παρελθόν είναι να μην επαναληφθούν τα λάθη και οι παραλείψεις. Αυτό το «πάμε και όπου βγει», πρέπει επιτέλους να πάψει να υπάρχει και όσο υπάρχει, δεν μπορεί να μένει ατιμώρητο.
Διαβάστε περισσότερες ειδήσεις από την Κρήτη
