Συνέντευξη στη Σώτια Πεντεδήμου
Γνωρίζει το Ηράκλειο όσο λίγοι. Το αγαπάει, όσο πιστεύω όλοι μας. Όταν βέβαια την ακούς να λέει ότι το αγαπάει ακόμα περισσότερο γιατί «είναι σαν ένα ορφανό παιδί που δεν ξέρει που να στραφεί» σκέφτομαι ότι ίσως τελικά να είναι ένα κλικ πάνω από τους περισσότερους από εμάς. Ονειρεύεται ένα Ηράκλειο «ανθρώπινο, όμορφο, φιλικό και πράσινο» και το όνειρό της για την πόλη το μετουσιώνει σε προεκλογικό πρόγραμμα της παράταξης «Ηράκλειο Εν – Αλλαγή» της οποίας είναι επικεφαλής.
Δηλώνει ανεξάρτητη και όχι επικεφαλής του ψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι κεφάτη. Με πείσμα και ενθουσιασμό δηλώνει «θα τον πάρουμε τον δήμο». Δεν μπορεί να καθίσει άπραγη, «δώσε μου δουλειά να κάνω» λέει και νιώθει «άχρηστη» αν π.χ αφιερώσει ένα σαββατοκύριακο στην ξεκούραση (!). Αυθόρμητη αλλά την ίδια ώρα προσεκτική στις διατυπώσεις, δεν μου φανερώνει σημεία του προγράμματος της, ούτε ονόματα υποψηφίων. Μου δίνει όμως την υπόσχεση ότι το πρόγραμμα θα είναι «λιτό και μεστό όπως η ανακοίνωση της υποψηφιότητάς μου», χωρίς «θα» και πολλά «μπλα μπλα». Αυτό και αν θα έχει ενδιαφέρον! Δεν είναι πολιτικός. Δεν θέλει να γίνει. Ήταν και παραμένει «ενεργός πολίτης». Ζηλεύω τη φράση της ότι κοιμάται υπέροχα, και κοιτώντας φίλους και «εχθρούς» δηλώνει ότι «δεν πτοούμαι με τίποτα». Εκφράζει βεβαιότητα ότι «θα είμαι στον 2ο γύρο» και ξεκαθαρίζει ότι «αυτή την ώρα δεν είμαι με κανέναν, παρά μόνο με τον εαυτό μου».
«Ή τώρα ή καθόλου»
Πως έφτασε να διεκδικεί τη ψήφο μας; Μπήκε στην αρχαιολογία το 1978. Δέκα χρόνια μετά και έως το 2011, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε, ασχολούνταν με την πόλη. Έζησε και συνεργάστηκε με πολλές δημοτικές αρχές. «Δεν θέλω να πω τίποτα κακό για κανένα. Όλοι τους ξεκίνησαν από μια πολύ καλή αφετηρία, να δουλέψουν για την πόλη. Κάποιοι τα κατάφεραν, κάποιοι όχι και τόσο, όλοι έχουν τα καλά τους, τα κακά, τις αδυναμίες τους αλλά και την προφορά τους» λέει.
Ποτέ δεν σταμάτησε να παρακολουθεί τι συμβαίνει στην πόλη, να θίγει τα κακώς κείμενα. Δεν μάσησε και ποτέ τα λόγια της είναι η αλήθεια. «Όταν κάτι μου χτυπούσε άσχημα και όταν κάτι δεν έπρεπε να γίνει γιατί κατά τη γνώμη μου ήταν σε βάρος της πόλης δεν είχα πρόβλημα να τα βάλω με όλους» λέει.
Και η ιδέα για το κάτι παραπάνω; «Η ιδέα δεν ήταν καινούρια. Όσο πιο πολύ ασχολούμουν με την πόλη, τόσο πιο πολύ την αγαπούσα. Τη διάθεσή μου να κάνω κάτι παραπάνω απ΄ ότι ως απλός πολίτης δεν την έχασα ποτέ. Έγινε όμως ακόμα πιο έντονη από τη στιγμή που πήρα σύνταξη». Το 2014 «δεν το τόλμησα για λόγους προσωπικούς και οικογενειακούς. Δεν ήταν ώριμα κάποια πράγματα». Τώρα; «Σκέφτηκα ότι δεν έχω πολλά περιθώρια ηλικιακά. Μεγαλώνω, αν μπορώ να κάνω κάτι πρέπει να το κάνω τώρα» απαντά με ειλικρίνεια. «Ή τώρα ή καθόλου!».
«Δεν είναι εύκολο βήμα» - «Δεν πτοούμαι με τίποτα»
Ξέρει που να πάει να μπλέξει. Έχει επίγνωση. «Δεν είναι καθόλου εύκολο βήμα. Έχει απίστευτες δυσκολίες, εμπόδια και τρελή δουλειά. Ξέρω πάρα πολύ καλά τι μου γίνεται αλλά είπα στον εαυτό μου ‘Λιάνα, ρίξε τη βουτιά, μπάνιο ξέρεις, θα βγεις’. Δεν μου ήρθε ξαφνικά να γίνω δήμαρχος. Δεν είναι πλάκα, ούτε περίπατος». Έχει τη απόλυτη στήριξη των παιδιών της και δηλώνει γι αυτό «τυχερή». Νιώθει «ασφάλεια» με τον Γιάννη Σταρίδα στο πλάι της.
Την ρωτάω πως εξηγεί το τόσο σούσουρο γύρω από την υποψηφιότητά της. «Δεν ξέρω. Αναρωτιέμαι και δεν μπορώ να βρω μια εξήγηση. Είμαι και εγώ μία από τους 11 υποψηφίους και – όπως φαντάζομαι και εκείνοι – έχω αποφασίσει να κατέβω και να εκλεγώ».
Είναι σαφές ότι δεν θέλει να πει πολλά για την στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ. «Δεν κατεβαίνω επικεφαλής ψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ» ξεκαθαρίζει. «Κατεβαίνω ανεξάρτητη και γι αυτό κοντά μου έχω μεγάλη γκάμα ανθρώπων που δεν ανήκουν εκεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ έλαβε τις αποφάσεις του μέσα από τα κομματικά του όργανα. Αν κάποιοι θέλουν να χτυπήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ μέσω εμού, πρέπει να το κοιτάξουν…»
Δηλώνει συνηθισμένη σε δημοσιεύματα και σχόλια και η απάντησή της σε αυτά είναι «δεν πτοούμαι γιατί δεν έχω τίποτα να φοβηθώ. Κοιμάμαι υπέροχα, έχω το κεφάλι ψηλά και κοιτάζω τον κόσμο στα μάτια. Έχω δώσει παρακαταθήκη εντιμότητας και ακεραιότητας και κανείς δεν μπορεί να μου προσάψει το παραμικρό» λέει.
Το Ηράκλειο παλιά, σήμερα και στο μέλλον
Βέρα Ηρακλειώτισσα, ο πατέρας της, ο παππούς και ο προ-πάππους της είναι από εδώ. Η ίδια γεννήθηκε στην Αθήνα και ήρθε στο Ηράκλειο σε ηλικία 5 ετών. Το πατρικό της δίπλα στο κέντρο, λίγο έξω από τα τείχη. Έζησε και είδε αυτή την πόλη να αλλάζει. Δυστυχώς προς το χειρότερο. Κρατά όμως αυτές τις «φοβερές εικόνες που δεν θα τις ξεχάσω ποτέ». Του Ηρακλείου του τότε. Προφανώς αναγνωρίζει ότι δεν μπορούμε να γυρίσουμε σε αυτό το Ηράκλειο.
«Έχει πάψει να είναι μια πόλη ανθρώπινη» λέει. «Σαν πολίτης, έβλεπα, διαπίστωνα και διαπιστώνω αυτό το χάος που λέγεται Ηράκλειο. Η πόλη αυτή τη στιγμή, δεν έχει ταυτότητα, δεν είναι τίποτα. Αλλά γι αυτό το αγαπάω ακόμα περισσότερο. Είναι σαν ένα ορφανό παιδί, ένα εγκαταλειμμένο πλάσμα που δεν ξέρει που να στραφεί και του βαράνε γροθιές».
«Αυτή η εικόνα πρέπει να ανατραπεί», υποστηρίζει. Συμφωνούμε. Αλλά πως; Επιμένω γιατί αυτό που η Λ. Σταρίδα ονειρεύεται, είναι ένα όραμα που μοιραζόμαστε όλοι. Αλλά το να γίνει πράξη, έχει και την δυσκολία του – όσο να πεις. «Ο κόσμος θέλει χειροπιαστά πράγματα, το όραμα είναι πάρα πολύ σημαντικό αλλά αρχίζεις να το υλοποιείς όταν έχεις υποδομές. Δηλαδή όταν στις γειτονιές δεν έχουν νερό, όταν βρέχει και οι δρόμοι είναι αδιάβατοι και κολυμπάς, όταν τα πεζοδρόμια είναι σπασμένα και βρώμικα τότε που είναι το όραμα;» αναρωτιέται. Και πάλι δεν θα διαφωνήσω. Επιμένω στην τρόπο εφαρμογής.
«Μιλάμε για πρακτικά θέματα που πρέπει να λυθούν και είναι άμεσης προτεραιότητας» λέει και καταρχάς αναφέρει ότι ένα από τα πρώτα πράγματα που θα κάνει αν εκλεγεί είναι μια «πλήρης καταγραφή της κατάστασης που επικρατεί στις υπηρεσίες του δήμου και των προβλημάτων που θα μπορούσαν να λυθούν με την όσο το δυνατό καλύτερη αξιοποίηση του προσωπικού». Εκτιμά ότι η ενεργοποίηση των επιτροπών γειτονιάς και των λαϊκών συνελεύσεων θα βοηθήσει σε καλύτερη και πληρέστερη καταγραφή των προβλημάτων. Κυρίως στις συνοικίες έξω από τα τείχη και τα χωριά. «Εκεί η κατάσταση είναι απερίγραπτη. Έχουν παραμεληθεί απίστευτα, εγκαταλείπονται. Ό,τι έγινε, έγινε στο κέντρο. Όποιος και αν εκλεγεί δεν είναι ούτε είναι σοφό ούτε σκόπιμο να τα ‘ξαναβάλει’ με το κέντρο. Νισάφι!», λέει.
«Το Ηράκλειο» εξηγεί «δεν είναι το κέντρο του. Ήταν τεράστιο λάθος ότι παρέμειναν οι διοικητικές υπηρεσίες μέσα στην παλιά πόλη. Έπρεπε να έχει γίνει αποκέντρωση πολλά χρόνια πριν. Σήμερα θα είχαμε μια διαφορετική πόλη για την οποία θα καμαρώναμε όλοι. Κατά τη γνώμη μου θα ήταν η ομορφότερη πόλη της μεσογείου».
Ο ρόλος του Δημάρχου που χτυπά την πόρτα του δημότη
Αναρωτιέμαι φωναχτά (πάλι) γιατί ενώ – όπως λέει η ίδια – το Ηράκλειο είναι το μεγάλο μας σπίτι, δεν το φροντίζουμε όπως το σπιτικό μας. Επικαλούμαι δηλαδή την εμπειρία της από την συναναστροφή της με τους πολίτες όλα αυτά τα χρόνια. Γιατί καλό είναι να ζητάμε «ένα Ηράκλειο όμορφο, καλύτερο, καλαίσθητο» αλλά να βάλουμε και εμείς το χεράκι μας. Έχει την άποψη ότι η κοινωνία «θέλει να αντιδράσει, να ενεργοποιηθεί αλλά δεν ξέρει πως». Πιστεύει όμως ότι «ο δήμαρχος πρέπει να δείχνει τον δρόμο». Πετάει κανείς δήμαρχος σκουπίδια κάτω όπως εμείς, αντιτείνω; Όχι, προφανώς. Εννοεί όμως κάτι άλλο, και το εξηγεί. «Εσύ (σ.σ. ο δήμαρχος) πρέπει να πας και να μιλάς με τους πολίτες πόρτα – πόρτα, μαγαζί – μαγαζί. Και κυρίως να μιλάς την γλώσσα τους. Όχι να πηγαίνεις στη λογική, ήρθα σαν δήμαρχος να σας λύσω τα προβλήματα. Να πηγαίνεις στη λογική, είμαι και εγώ πολίτης σαν εσάς και έχω προβλήματα στη γειτονιά μου. Και αγωνιζόμαστε να τα λύσουμε. Πως θα κερδίσεις τον κόσμο, πως θα τους μάθεις αν δεν μιλήσεις τη δική τους γλώσσα; Δεν το πετυχαίνεις αυτό ούτε με τα ρεσιτάλ πιάνου, ούτε με τον Μουσικό Αύγουστο παλιότερα. Είναι υπέροχα όλα αυτά και πρέπει να γίνονται αλλά δεν λύνουν τα άλλα προβλήματα, απλά τα σκεπάζουν».
«Θα είμαι στον 2ο γύρο»
Η επόμενη ημέρα των εκλογών στη Λότζια θα είναι «εκρηκτική» αλλά πιστεύει ότι «όλοι έχουν τη διάθεση να δουλέψουν Την υγειά μας μόνο να έχουμε, να δουλέψουμε για να γίνει το Ηράκλειο μια πόλη ανθρώπινη». Προεκλογικά, λέει, δεν θα επιδιώξει διάλογο με κάποιος από τους συνυποψηφίους της – αναφορικά με την επόμενη ημέρα - αλλά «είμαι ανοιχτή αν προσκληθώ». Επαναλαμβάνει ότι σέβεται όλους τους υποψηφίους και ότι δεν έχει καμία διάθεση για αντιπαράθεση και για έναν προεκλογικό αγώνα σε κλίμα πόλωσης.
«Κατεβαίνω με πολύ κέφι, με πολύ διάθεση, μεράκι και πολλή δύναμη για να βγω Δήμαρχος. Αυτή είναι η απόφαση, η βούλησή μου και ο στόχος μου. Επιδιώκω και θα είμαι στον 2ο γύρο. Δεν είμαι με κανέναν αυτή τη στιγμή. Είμαι με τον εαυτό μου και προχωρώ».
