Γιώργος Μηλιαράς

Η Επέτειος 2020 της Μάχης του Λασιθίου ( 20-30 Μαΐου 1867)

Οι αφηγήσεις για τον πολυαγαπημένο Άγιο είναι ατέλειωτες ... Ο μπάρμπα-Μιχάλης, είχε και κείνος τη δική του . Σας τη μεταφέρω με την ελπίδα να μη παρεξηγηθώ από τον Άγιο Αντώνιο...

«Και με τα τόσα βάσανα πάλι η ζωή γλυκειά ναι»

Το διαβολικό τηλέφωνο iPhone τα ξέρει όλα μα όλα, αλλά σου πουλάει και μεγάλη προστασία από τα «αδιάκριτα μάτια». Τα τελευταία του μοντέλα, επιτρέπουν μόνο στα δικά σου μάτια να ανοίξουν την οθόνη του και να διαβάσουν τις πληροφορίες που χρειάζεσαι….

Αν ανοίξουμε κουβέντα θα ακουστούν πολλά για την ανταποδοτικότητα που πρέπει να έχουν υπηρεσίες προς τους δημότες

Προικισμένος με αξιοζήλευτες ικανότητες διώκτη της παρανομίας, δούλεψε με υποδειγματική συνέπεια, ήθος και επαγγελματισμό

Οι θεσμοί είναι σταθερά, αξιακά, επαναλαμβανόμενα μοτίβα συμπεριφοράς

Η λειτουργία του, οχυρώνει τα αμπέλια αυτή την εποχή, προστατεύει επαρκώς τα σταφύλια από τα σμήνη των ατσελέγων και των κοτσυφών, που κάνουν ολοήμερο πανηγύρι κάθε μέρα με γιουρούσια στα αμπέλια

Άχυρα (αχυρόμπαλες). Υλικό πολλαπλών χρήσεων. Στις πολιτικολογίες μπήκε (μεταφορικά) με την έννοια της ζωοτροφής,

«Οντέ ανθεί κολοκυθάκι αποσπέριζε λιγάκι …»

Όλα ξεκίνησαν σε καφενέ του Σκαλανίου

Το λεξικό του καθηγητή Μιχάλη Κασσωτάκη

Μπροστά στην εικόνα του Αγίου επιλύονται από τα χρόνια τα παλιά, οι σπουδαιότερες αμφισβητήσεις ειλικρίνειας των Λασιθιωτών

Σε κάθε χωριό υπήρχαν δυό- τρεις εξειδικευμένοι πηγαϊδάδες που αναλάμβαναν τη δουλειά στο πάτο του πηγαδιού, όταν αυτό βάθαινε και η κατάσταση γινόταν από δύσκολη μέχρι επικίνδυνη

Ιστορικό - παρούσα κατάσταση- προτάσεις

Η ιστορία είναι αληθινή με αρκετές παραλλαγές και ονόματα φανταστικά, «λογοτεχνική αδεία»

Η ετυμολογία από έναν «διανοούμενο» αγρότη

Ανεμάζωξα το νου μου, εχαμογέλασα στη φωτογραφία του θείου και της θείας απέναντι στη πόρτα και χτύπησα όξω... Καλή εβδομάδα νάχομε...

Ίσα ίσα που πρόλαβε η γενιά μου, τις μεταφορές υγρών, με τα κριθαροκίνητα 4·4, αρχέγονους προγόνους των “ 4 weel drive”...

τα ανώνυμα και σιωπηλά παλληκάρια που εισέβαλαν σήμερα το πρωί στο κρησφύγετο των παρανόμων και γλύτωσαν το Μιχάλη από την αδηφαγία των απαγωγέων...Τα ονόματά τους δεν θα τα μάθουμε οι περισσότεροι ποτέ, ούτε θα δούμε τις φωτογραφίες τους πουθενά. Οι ήρωες δεν επιδεικνύονται ...

Εμάζωξα σε δυο-τρεις εικόνες τις κυριότερες εντυπώσεις μου και τσοι μεταγράφω στο μηχανάκι που κατάργησε το χαρτί και το μολύβι, για να δούνε κι άλλοι που θέλουν αλλά δε μπορούν να δουν, αυτά που θεωρούνε οι Ορέοι…

Έγινε και παραμένει από τους πιό λαοφιλείς Αγίους της Εκκλησίας μας. Με το όνομά του έχουν ονοματοδοτηθεί αμέτρητοι Χριστιανοί σε όλο το κόσμο....

Οι σκληρές φονικές μάχες συνεχίζονται στους δρόμους της Κρήτης...

Η απόλαυση της όμορφης παρέας πήρε διαστάσεις μυσταγωγίας με τη φωνή του Καζαντζίδη να καλύπτει τις κουβέντες και τη φασαρία που κάναμε ....

"Πολλοί Ορέοι και πασπαρίτες, με ρωτούν οντέ χιονίζει, αν ήκαμε πολύ χιόνι στο Λιμνάκαρο ..."

Σε όλο το δρόμο εφόρτωνα όλες αυτές τις παιδικές αναμνήσεις , όσες ο ίδιος έζησα και όσες οι παλιότεροι μου αφηγήθηκαν...Μακάρι να αξιωθώ να τις μεταγράψω σε χαρτί, έτσι για το αντέτι της Ιστορίας να μη ξεχαστούν ολότελα...

Μπήκαμε τελευταίοι, η τριάδα των Ορέων: καπετάν Μιχάλης ή Τσικαλομανωλέας, Ζαχαριής και ο άρχοντας του Χώνου ή Μηλιαρέας. Άνοιξε την αγκαλιά του, μα που να μπούμε και οι τρεις. Ανέλαβε ο καπετάν Μιχάλης το χαιρετισμό και εξαφάνισε στις τεράστιες χερούκλες του τον Πρύτανη...

Ανάθεμά με το παράωρο, είδα τη κάσα που προεξείχε από το πορτ-μπαγκάζ και δεν είδα το αμάξι ή τα κωλοφάναρα σκιάς, μόνο εθάρρουνε πως ήτανε τα μάτια του διαόλου...

Ο γάιδαρος διαισθάνθηκε φαίνεται τη ραθυμία του αφεντικού ντου και κουρασμένος κι αυτός από τη πρωινή προσπάθεια , έσερνε κυριολεκτικά τα ζάλα ντου στο χωματόδρομο. Είχε βραδυάσει μπλειό οντεν ήφταξε ο γάιδαρος στση Συκιάς το Νερό και σταμάτησε παραπέρα από το Χάνι

Οι λύσεις τότε δεν ήταν εύκολες . Τα αυτοκίνητα ελάχιστα . Έμεναν μόνο τα αχυροκίνητα συμπαθή τετράποδα που σήκωναν το μεγάλο βάρος, να "στρατευθούν" οι πατάτες οθέ το Καστέλι ή το Αρκαλοχώρι στα παζάρια και να πουληθούν

Το άγιο Πνεύμα δα μας σε φωτίσει, μόνο κάμε το σταυρό σου να φτάξομε στο χωριό. Του χρόνου δε κουνούμε απού τη μάντρα που να καίγεται ο κόσμος...

Κοίταξα ψηλά, και μουρμούρισα χαμηλόφωνα :- Θέ μου/Αλλάχ τους, βοηθήστε τους, δουλειά σας είναι μπλειό...Δε θωρείτε την ανικανότητα των αθρώπων να φερθούνε αθρωπινά;...

Ο θυμός, τα κεράσια και η...ισοπαλία