Της Κατερίνας Μυλωνά
Χριστούγεννα και πανδημία δεν πάνε μαζί... Προ κορωνοϊού όλοι διοργανώναμε ρεβεγιόν, σε νυχτερινά μαγαζιά ή στο σπίτι, με μεγάλες παρέες, πολλές αγκαλιές και χορούς χωρίς μάσκες και πιστοποιητικά. Φέτος όλα είναι αλλιώς και η κατάσταση δε δείχνει να βελτιώνεται, τουναντίον αν λάβει κανείς υπόψη τα τελευταία μέτρα δεδομένης της πορείας της πανδημίας στη χώρα μας και όλο τον κόσμο.
Σε αυτά τα δεδομένα, οι καλλιτέχνες καλούνται να διασκεδάσουν τον κόσμο, να τον κάνουν να περάσει όμορφα, να ξεχάσει όσα βιώνουμε. Οι ίδιοι, όμως, πώς περνάνε αυτές τις ημέρες που παλιότερα ήταν συνεχώς πάνω στη σκηνή;
Οι Τζωρτζίνα Αλεξάκη, Γιώργος Ξυλούρης και Βαγγελιώ Φασουλάκη μιλούν στο Cretalive για τη διασκέδαση στα χρόνια του κορωνοίού.
«Το μαγαζιά σαφώς άνοιξαν ξανά, εμείς οι καλλιτέχνες δουλεύουμε όπως πριν αλλά όχι με την ίδια θέρμη. Ο κόσμος, δυστυχώς, είναι πολύ μαζεμένος οικονομικά και αρκετά μουδιασμένος λόγω πανδημίας», αναφέρει η Τζωρτζίνα Αλεξάκη.
Περιγράφει, ακόμα, πως «δυστυχώς ο φόβος επικρατεί έντονα, υπάρχει και ο κόσμος που βγαίνει και διασκεδάζει αλλά συγκριτικά είναι λίγος και κυρίως μικρότερες ηλικίες. Οι ηλικίες 30+ δεν αντέχουν πλέον τα ξενύχτια, έχουν φύγει από την φιλοσοφία αυτήν εντελώς μετά την καραντίνα, θέλουν πιο χαλαρά πράγματα».
Θα επιθυμούσε «σύντομα να τελειώσει η κατάσταση αυτή γιατί μας έχει καταβάλει όλους και να έρθουμε σε μια κανονικότητα.» Εύχεται καλές γιορτές με υγεία και χαμόγελο!
Ο Γιώργος Ξυλούρης αναφέρει πως η περίοδος που διανύουμε τα τελευταία δύο χρόνια είναι πρωτόγνωρη για όλο τον κόσμο, σε όλους τους κλάδους και τις δραστηριότητες η πανδημία έχει αφήσει το αποτύπωμα της.
«Ένας από τους κλάδους που έχει πληγεί περισσότερο είναι σίγουρα ο κλάδος ο δικός μας, των μουσικών και έχει πληγεί σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας και συνεχίζει. Γιατι,παρόλο που η κατάσταση δεν είναι όπως ήταν φυσικά τα δύο προηγούμενα χρόνια συνεχίζει να μας απασχολεί το ίδιο.
Να αναφέρουμε ότι μέχρι πριν λίγο καιρό απαγορευόταν παντού και πάντα η μουσική από όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις. Από το καλοκαίρι του 2021 και μετά έχει αρχίσει να διαφαίνεται μια αχτίδα φωτός, η οποία όμως δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα συνεχίσει να υφίσταται και μετά την περίοδο των γιορτών.»
Περιγράφει πως «οι γιορτινές μέρες των Χριστουγέννων,της Πρωτοχρονιάς και των Φώτων είναι για εμάς τους καλλιτέχνες ιδιαίτερα σημαντικές. Και αυτό γιατί μέσα στο χαρούμενο κλίμα των γιορτών,δίνουμε έναν τόνο και αίσθημα χαράς στο σύνολο του κόσμου που αφήνει μια όμορφη γεύση στο τελείωμα τους. Αφήνουμε, δηλαδή αναμνήσεις στον κόσμο που αυτό είναι πολύ σημαντικό για μένα. Είναι επίσης ιδιαίτερα σημαντικές γιατί μπορούμε να δώσουμε χαρά και διασκέδαση σε ανθρώπους που το έχουν περισσότερο ανάγκη από άλλους και αυτό γίνεται όχι μόνο στα κέντρα διασκέδασης αλλά και από τα μέσα του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης. Είναι επίσης κάπως ξεχωριστά για εμάς γιατί ενώ δίνουμε χαρά,συγχρόνως λείπουμε από τα σπίτια μας και τους δικούς μας που τόσο είναι σημαντικό για όλους μας Αλλά, έτσι είναι η δουλειά μας.»
Ο Γιώργος Ξυλούρης αναφέρει πως «οι μέρες οι γιορτινές σαφώς είχαν και έχουν ένα πάντα πιο γιορτινό τόνο στους χώρους της διασκέδασης. Οι άνθρωποι έρχονται να διασκεδάσουν και να ξεχαστούν για λίγο που τόσο πολύ το έχουν ανάγκη σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς. Αυτο,τα δύο προηγούμενα χρόνια σαφώς και δεν υπήρχε καθόλου στην κοινωνία λόγω της κατάστασης. Από την Παραμονή των Χριστουγέννων έως και τη μέρα των Φώτων οι εμφανίσεις μας ήταν συνεχόμενες και πολύ έντονες θα έλεγα. Η βραδιά των Χριστουγέννων και η αλλαγή της χρονιάς μας έβρισκε πάνω στη σκηνή,στο πάλκο όπως λέμε οι παραδοσιακοί καλλιτέχνες, έχοντας μια όρεξη ανεξάντλητη για γλέντι, το οποίο διαρκούσε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.
Τώρα,η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική Και αυτό γιατί ο κόσμος είναι,δηλαδή είμαστε σκεπτικοί και προσεκτικοί συγχρόνως. Τα μαγαζιά είναι ανοιχτά για πρώτη φορά την περίοδο των εορτών μετά από δύο χρόνια. Σε αυτό που ανέφερα παραπάνω ότι είμαστε προσεκτικοί,εννοείται πως αυτή την προσοχή,την έχουν ιδιαιτέρως και οι άνθρωποι που μας φιλοξενούν στο χώρο τους για να τραγουδήσουμε. Είναι πολύ δύσκολο και για αυτούς γιατί εκτός από την ποιότητα των υπηρεσιών που πρέπει να παρέχουν σε όλους μας,έχουν και την ευθύνη για την τήρηση των μέτρων.Κατι πρωτόγνωρο που πρέπει να το κατέχουν καλά τώρα.
Ο κόσμος σαφώς έχει τη δίψα να γλεντήσει γιατί του έχει λείψει πολύ αυτό. Θέλει να βγει με την οικογένεια του,να δει φίλους,να χαρούν και να τραγουδήσουν μαζί. Ειναι όμως και μουδιασμένοι γιατί υπάρχει ο φόβος του ιού.Και αυτό γιατί ενώ θέλει μια παρέα να έρθει να μας ακούσει,τυγχάνει πολλές φορές ενώ επιθυμεί να έρθει όλη η παρέα,ένας η δύο από αυτούς ή και περισσότεροι να είναι ανεμβολίαστοι και να μη μπορούν να εισέλθουν στο κατάστημα.Και αναφέρομαι στις παρέες της τελευταίας στιγμής που σμίγουν όλοι μαζί σε ένα σπίτι και χωρίς να έχουν προγραμματίσει κάτι θέλουν να έρθουν να μας ακούσουν.Αυτο είναι λυπηρό για εμάς,αλλά δυστυχώς δε μπορούμε να κάνουμε κάτι γι'αυτο και δεν είναι και η δουλειά μας.Το πώς θα εξελιχθεί βέβαια η εορταστική περίοδος θα φανεί στο τέλος των ημερών μέχρι και τα Φώτα. Ελπίζω να πάνε όλα καλά και να θυμηθούμε τις παλαιότερες εποχές, προ κορωνοϊού. Καταλήγοντας, θα ήθελα να ευχηθώ καλές γιορτές με υγεία και χαρά σε όλο τον κόσμο και να είμαστε του χρόνου τέτοια μέρα όλοι μαζί ξανά εδώ υγιείς.»
Η Βαγγελιώ Φασουλάκη αναφέρει πως «θυμάμαι παλιότερα, λίγο πριν ξεκινήσει η περίοδος των γιορτών, πάντα έκανα την ίδια ερώτηση στον εαυτό μου: « Μήπως φέτος να μην αλλάξω χρόνο δουλεύοντας;» Η απάντηση ήταν πάντα η ίδια «Μα αυτές είναι οι μέρες που ο κόσμος θέλει να διασκεδάσει και εμείς αυτό ξέρουμε να το κάνουμε καλά! ” Πέρυσι δεν μπήκα καν στη διαδικασία να αναρωτηθώ, μιας και είμασταν κλεισμένοι σπίτια μας. Φέτος που τα πράγματα πάνε ρολόι ( τι αστείο ) και η εστίαση “άνοιξε” μπαίνω πάλι στο δίλημμα.
Θέλει τελικά ο κόσμος να διασκεδάσει; Μπορώ εγώ ως performer που έχει σα βασικό εργαλείο τη διάδραση με το κοινό να καταφέρω κάτι τέτοιο με όλους αυτούς τους περιορισμούς;
Ο κόσμος μπορεί όντως να διψά για διασκέδαση, παρόλα αυτά δεν σημαίνει ότι είναι και έτοιμος γι’αυτό. Νομίζω πως είναι σαν τον αφυδατωμένο άνθρωπο, που βρίσκεται ναυαγός στη μέση του ωκεανού. Όταν βρει νερό, δεν μπορεί καν να ανοίξει το στόμα του για να πιεί. Για αρχή θα βρέξει ίσα-ίσα τα χείλια του, μέχρι να φτάσει στο σημείο να πιεί ένα ολόκληρο ποτήρι.»
Προσθέτει, ακόμα, πως «“ Διασκέδαση κυριολεκτικά, σημαίνει κομματιάζω και πετώ μακριά τα θρύμματα του άγχους, της στεναχώριας, της ανίας κτλ. “ (λέει η Βικιπαιδεία )
Τί να πρωτοδιαχειριστεί κανείς; Τη θλίψη που προκαλεί ο διαχωρισμός των εμβολιασμένων και μη; Την υπερπληρότητα στα μαγαζιά που σε κάνει να φοβάσαι και να νιώθεις εκτεθειμένος; Ή τη βαρεμάρα που ήρθε και θρονιάστηκε στη ζωή μας, μετά από αυτές τις ατελείωτες ώρες εγκλεισμού;
Από την άλλη θα μου πεις, τρώγοντας έρχεται η όρεξη. Από κάπου πρέπει να ξεκινήσουμε για να γυρίσει η ζωή στο φυσιολογικό. Όταν όμως ξέρεις ότι μετά το πανήγυρι έρχεται πάλι ένα ακόμα “αγαπημένο” λοκντάουν, αρχίζεις να σκέφτεσαι αν όλα αυτά έχουν νόημα ή είναι φαύλος κύκλος.
Και για να τα πούμε και λίγο πιο ξεκάθαρα.
Το “άνοιγμα” της εστίασης δεν είναι άνοιγμα. Είναι χαραμάδα. Μια χαραμάδα που εμείς οι καλλιτέχνες πασχίζουμε να περάσουμε από αυτή αλώβητοι.
Ελπίζω να τα καταφέρουμε.
Φέτος θα κάνω κ εγώ γιορτές με τους δικούς μου ανθρώπους.
Χρόνια πολλά σε όλους!»
Διαβάστε περισσότερες ειδήσεις από την Κρήτη.
