Όταν εμφανίζεται η ψυχική ασθένεια

Του Δημήτρη Μιμή

 Με την ευκαιρία της παγκόσμιας ημέρας για την Ψυχική Υγεία που εορτάζεται κάθε χρόνο στις 10 Οκτωβρίου παραθέτω μερικές  απόψεις μου για την ψυχική ασθένεια και τους νέους. 

          Η πλειονότητα των προβλημάτων ψυχικής υγείας  που επιμένουν στην ενήλικο ζωή, εμφανίζονται  μεταξύ των ηλικιών 16 και 18 ετών. Επιπλέον σ΄ αυτή την ηλικία αναπτύσσονται οι διάφοροι εθισμοί και επιδεινώνονται οι διατροφικές διαταραχές. 

Η καθιέρωση διαταραχών που εμφανίζονται κυρίως κατά την εφηβεία είναι μια περίοδος μεγάλης ψυχολογικής και ψυχιατρικής ευαλωτότητας. Είναι διαταραχές  που όταν δεν μπορούν να θεραπευτούν μπορούν να επιμείνουν και να εξελιχθούν σε χρόνιες ασθένειες, όπως η σχιζοφρένεια ή οι διπολικές διαταραχές.        

Το θέμα, εδώ, για τους γονείς είναι πως μπορούν να εντοπίσουν αυτές τις διαταραχές και πως μπορούν να βοηθήσουν αυτούς τους νέους. Οι γονείς θα πρέπει να υποψιάζονται όταν αντιληφθούν παραισθήσεις από την πλευρά των νέων και  ακόμα ένα αίσθημα κατακερματισμού που πολλές φορές οι νέοι περιγράφουν. Αυτά τα σημάδια θα πρέπει να προειδοποιούν τους γονείς, ακόμα και όταν οι παραισθήσεις δεν είναι παθολογικές ή δεν επαρκούν για να υποδηλώσουν την ψυχική ασθένεια.     

Η απόσυρση, η αποκοπή, ο κατακερματισμός στο σπίτι, στο σχολείο, πρέπει να προβληματίζει γονείς και δασκάλους, διότι είναι ενδείξεις για ψυχική ασθένεια. Το άγχος που παρουσιάζεται εδώ  είναι ένα παθολογικό άγχος.  Μας είναι γνωστό ότι τα συμπτώματα της σχιζοφρένειας εμφανίζονται κατά μέσο όρο μεταξύ των ηλικιών 16 και 20 ετών, και χωρίς να προηγούνται απαραίτητα προειδοποιητικά σημάδια. Έτσι ένας νέος μπορεί να πηγαίνει αρκετά καλά μέχρι το σημείο κατάρρευσης του. 

Αν υπάρχει και ο εθισμός στην ηλικία των 16 έως 20 ετών τα πράγματα περιπλέκονται περισσότερο. Τελευταίες μελέτες δείχνουν ότι η χρήση κάνναβης επιταχύνει τη σχιζοφρένεια αλλά και όλες τις διαταραχές του είδους αυτού. Σε αυτή την ηλικία υπάρχουν αρκετοί εθισμοί, όπως το αλκοόλ, ο τζόγος, τα βιντεοπαιχνίδια που είναι εθισμοί με τις συνέπειες τους. 

Ένας νέος που έχει δυσκολίες με τους φίλους του, αλλά και κοινωνικό άγχος, σίγουρα θα βρει καταφύγιο  στα βιντεοπαιχνίδια. Οπότε θα αντιμετωπίσουμε τον εθισμό στα βιντεοπαιχνίδια  αν είναι πραγματικά εθισμένοι. Όμως ο εθισμός αυτός είναι αυτός που φέρνει τους νέους σ΄ αυτές τις καταστάσεις.

Όλες αυτές οι ασθένειες απαιτούν θεραπεία, το συντομότερο, από εξειδικευμένες μονάδες που δυστυχώς δεν υπάρχουν στον τόπο μας. Τα κέντρα νεότητας μπορούν να παίξουν ένα τέτοιο ρόλο, όπου οι νέοι  δεν θα στιγματίζονται. Εδώ οι νέοι δεν νοιώθουν μόνοι τους αλλά και αντιμετωπίζονται ομαδικά.