Η σιωπή των βουνών του Πόντου

Της Αναστασίας Γεωργιάδου

Κάποτε στα βουνά του Πόντου, τα ποτάμια κυλούσαν τραγούδια και οι γειτονιές ήταν πλημμυρισμένες από παιδικές φωνές και ήχους που θύμιζαν τους αρχαίους χορούς. Εκεί έζησε για αιώνες ένας υπερήφανος λαός, εργατικός, δεμένος με τη γλώσσα του και τον πολιτισμό του, ο Ποντιακός ελληνισμός.

Μα το τραγούδι δεν κράτησε για πολύ. Κόπηκε βίαια, αιφνίδια και απότομα. Από το 1914 έως το 1923, μια από τις πιο σκοτεινές σελίδες της ανθρώπινης ιστορίας γράφτηκε με αίμα. Γυναίκες βιάστηκαν, παιδιά έμελλε να μεγαλώσουν απότομα βλέποντας με τα μάτια τους την σφαγή των γονιών τους και ολόκληρα χωριά εξαφανίστηκαν από το χάρτη. 353.000 ψυχές ζητούν δικαίωση. Ήταν γενοκτονία. Ήταν αφανισμός. Ήταν βαρβαρότητα.

Και μέσα σ’ όλα αυτά, το πιο οδυνηρό ίσως ήταν η σιωπή. Για δεκαετίες.

Ημέρα μνήμης η σημερινή για τον Ποντιακό Ελληνισμό. Ακόμα κι αν έχουν παρέλθει πολλά χρόνια, ωστόσο για όλους εμάς που είμαστε οι απόγονοι όσων σφαγιάστηκαν, εκτοπίστηκαν και υπέστησαν βιαιότητες από τους Τούρκους έχουμε χρέος να μην ξεχάσουμε.

Η γενοκτονία αυτή θεωρείται μέρος της ευρύτερης γενοκτονίας των χριστιανικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας (Αρμένιοι, Ασσύριοι, Έλληνες) την περίοδο της κατάρρευσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και της ανόδου του τουρκικού εθνικισμού.

Καθοριστικό σημείο στην επίσημη αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων αποτέλεσε το 1994 και πιο συγκεκριμένα η απόφαση της κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου. Πιο συγκεκριμένα, η Βουλή των Ελλήνων αναγνώρισε επίσημα τη γενοκτονία των Ποντίων και καθιέρωσε την 19η Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων.

Σήμερα, η 19η Μαΐου δεν είναι απλώς μια ημερομηνία στο ημερολόγιο. Είναι ένας όρκος. Ότι δεν θα ξεχάσουμε. Ότι θα μιλάμε. Ότι θα ζητάμε αναγνώριση, όχι για εκδίκηση, αλλά για δικαιοσύνη. Για να μην ξαναγίνει. Για κανέναν λαό. Για καμία πατρίδα.

Σήμερα το κεφάλι όλων εμάς είναι λίγο πιο ψηλά, όχι από υπεροψία, αλλά από υπερηφάνεια. Γιατί ο Πόντος δε χάθηκε. Ζει στον χτύπο της λύρας, σε κάθε δάκρυ που πέφτει την 19η Μαΐου.

Και όσο υπάρχει μνήμη, υπάρχει και ο Πόντος.

*H Αναστασία Γεωργιάδου είναι:

Φιλόλογος- Ειδική Παιδαγωγός (MEd),

Μέλος Γραμματείας τομέα Παιδείας ΠΑΣΟΚ

Υπεύθυνη Επικοινωνίας- Μ.Μ.Ε της Δημοτικής Οργάνωσης Αρχανών- Αστερουσίων ΠΑ.ΣΟ.Κ.-ΚΙ.ΝΑ.Λ.

Τοπική Σύμβουλος Αρχανών