Ο Γορίλας του δολοφόνου* στα Παραμύθια της... Παρασκευής!

Ελένη Μπετεινάκη
Ελένη Μπετεινάκη

Η Σάλλυ Τζοόουνς είναι ο φίλος, ο σύντροφος, ο συγγενής, ο συνεργάτης, η παρέα που δεν θέλεις να αποχωριστείς ποτέ!

Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη

Σάλλυ Τζόουνς! Κρατείστε αυτό το όνομα. Όχι, δεν είναι  κάποιας διάσημης πρωταγωνίστριας του κινηματογράφου ή του θεάτρου. Δεν ξέρουμε σχεδόν ούτε από που κρατάει η σκούφια της και το πιο τολμηρό, δεν είναι καν γυναίκα. Είναι ένας θηλυκός γορίλας που θα τον αγαπήσετε από την πρώτη στιγμή που θα τον γνωρίστε. Η Σάλλυ Τζοόουνς είναι ο φίλος, ο σύντροφος, ο συγγενής, ο συνεργάτης, η παρέα που δεν θέλεις να αποχωριστείς ποτέ!

Τι το ιδιαίτερο έχει αυτός ο γορίλας; Καταλαβαίνει τα πάντα, είναι πολύ δουλευταράς, έξυπνος, φιλικός με τους ανθρώπους, αξιαγάπητος  και  θέλει να γράψει όλη την αλήθεια που συνέβη με το πλοίο Hudson Queen και τον καπετάνιο του τον Χένρυ Κόσκελα με μια παλιά γραφομηχανή που επιδιόρθωσε μόνος του, μοντέλο Underwood Νo. 5 του 1908.  Η Σάλλυ Τζόουνς λατρεύει να μαστορεύει πράγματα και η γραφομηχανή αυτή που είχε σπασμένα πλήκτρα και μοχλό κυλίνδρου έγινε σαν καινούργια.  

Ναυτικός η Σάλλυ Τζόουνς, μηχανικός ολότελα, με άψογη συνέπεια, δεξιοτεχνία, οξυδέρκεια, υπομονή και επιμονή. Το τελευταίο διάστημα είχε πολλούς εφιάλτες. Κι έπρεπε να βρει τρόπο να μάθει ο κόσμος την μεγάλη περιπέτεια του Μάστορα, του δικού της  Χένρυ Κόσκελα και να ζήσουν ξανά μαζί όπως παλιά. 

Ήξερε πως άδικα τον είχαν βάλει στη φυλακή, ήταν αθώος απλά θύμα ψεύτικων μαρτύρων και καταστάσεων που βόλευαν πολλούς. Η Σάλλυ Τζόουνς σαν άλλος ντετέκτιβ θα έβρισκε τον Αλφόνς Μόρρο που όλοι πίστευαν πως αυτόν είχε δολοφονήσει το αφεντικό της. 

Μια συγκλονιστική φανταστική περιπέτεια ξεδιπλώνεται και μαθαίνουμε στην αρχή για τα ταξίδια, τη ζωή  και την κατάληξη των δυο …ναυτικών. Η Σάλλυ Τζόουνς χρωστούσε στον Μάστορα δυο φορές τη ζωή της και τώρα ήταν η ώρα να του το ξεπληρώσει… Όλα ξεκίνησαν στο λιμάνι της Λισαβώνας και στο μπαρ του Πελεκάνου. Τα χρήματα ελάχιστα για τον Χένρυ Κόσκελα, μετά τις επισκευές που χρειάστηκε να κάνει στο πλοίο του που για μήνες έμεινε στο λιμάνι της Λισαβώνας. Έψαχνε δουλειά και δεν μπορούσε να βρει τίποτα. Ένας μοναχικός άνδρας τον πλησίασε και του ζήτησε να μεταφέρει με το πλοίο του μερικά κασόνια με σμαλτωμένα κεραμικά πλακάκια από το λιμάνι της Αζιέρη στο μικρό λιμανάκι του ποταμού Ζέζερε και πάλι πίσω στην προβλήτα Ντο Σόντρε στη Λισαβώνα. Τα λεφτά ήταν αρκετά και θα έπαιρνε  ακόμα περισσότερα μετά το πέρας της αποστολής. Μόνο που τα πλακάκια δεν ήταν …πλακάκια αλλά όπλα, και οι ληστές που μπήκαν στο καράβι τα έκαναν όλα μαντάρα και το πλοίο έπεσε στα βράχια, χωρίς να μπορεί να κινηθεί… Νέα πρόσωπα προστίθενται στη λίστα, όπως εκείνος ο Παπά – Μονφόρτε.

Μια μεγάλη ιστορία ξεκινά που βρίσκει τον Χένρυ Κόσκελα μπλεγμένο άθελα του σε  ένα φόνο και την Σάλλυ Τζόουνς κυνηγημένη και καταζητούμενη… Βρίσκει καταφύγιο στις στέγες των σπιτιών κρατώντας μαζί της ένα φυλακτό-αλυσίδα που βρήκε στην προκυμαία δώρο στον Αλφόνς Μόρρο από μια …Ελίζα! Το όμορφο τραγούδι μιας φωνής που όμοιά της δεν υπήρχε άλλη σ’ ολόκληρη τη Λισαβώνα θα την οδηγήσει σε ένα παράθυρο  που θα γίνει ύστερα από μερικές μέρες το πιο αγαπημένο σπίτι της Σάλλυ Τζόουνς.  

Τώρα προστίθενται δυο καινούργιοι άνθρωποι στην Ιστορία. Η Άννα Μολίνα, εργάτρια ενός εργοστασίου παπουτσιών, μπαλωματού καλτσών τις νύχτες θα γίνει η αγαπημένη φίλη και προστάτιδα του «Γορίλα του Δολοφόνου». Μετά από λίγο και ο Σινιόρ Φιντάρντο  που μένει στο ισόγειο και είναι οργανοποιός θα γίνει φίλος με τον γορίλα. Μια καινούργια ζωή για τη Σάλλυ Τζόουνς, μια ζωή που της δίνει …ζωή αλλά και πείσμα και θάρρος για να μπορέσει να  αποδείξει την αθωότητα του Χένρυ Κόσκελα. Κι αρχίζει μια μεγάλη περιπέτεια με τα πάνω και τα κάτω της που κρατάει κοντά τρία χρόνια με χαρές, εκπλήξεις, απογοητεύσεις, δύναμη, κουράγιο, ανατροπές και ξενιτέματα… Που θα γίνει διάσημη για το Fado** της  η Άννα Μολίνα, αλλά θα παραμείνει πιστή φίλη και «συνεταίρος» της Σάλλυ Τζόουνς στα πιστεύω, τα απίστευτα και τα τολμηρά της βήματα…

Μια ιστορία που θα σας συγκινήσει, θα σας γοητεύσει,  θα σας εντυπωσιάσει μέχρι την τελευταία της λέξη. 

Δεν έχει νόημα να σας πω τι ακριβώς συνέβη στις 593 σελίδες ενός βιβλίο που πρέπει να διαβάσετε οπωσδήποτε και ίσως  δυο και τρεις φορές. 

Θέλω μόνο να σας παρακινήσω να το ψάξετε και να αφεθείτε στο πιο συναρπαστικό μυθιστόρημα, σε μια αφήγηση που θα σας ταξιδέψει, θα σας οδηγήσει σε μια απίστευτη Ιστορία και θα σας κάνει να αγαπήσετε όσο κι εγώ αυτόν τον μοναδικό γορίλλα, τη Σάλλυ Τζόουνς

Είχα πολύ καιρό να νιώσω τόση συγκίνηση και απόλαυση με ένα βιβλίο που διαβάζεται απνευστί από κάθε ηλικία. Αστυνομικό, μυστηριώδες, φανταστικό, περιπετειώδες, ταξιδιωτικό, παραμυθένιο και αξιοθαύμαστο. 

Το βιβλίο εκτός από την συναρπαστική αφήγηση είναι εικονογραφημένο με ασπρόμαυρα σκίτσα από τον ίδιο τον συγγραφέα Jacob Wegelius που θα σας βάλουν ακόμα πιο έντονα στο κλίμα της εποχής, της ιστορίας  και της εξέλιξής της. 

Επίσης ο συγγραφέας για το συγκεκριμένο βιβλίο έχει τιμηθεί στη Σουηδία, στην πατρίδα του δηλαδή,  με το August Prize για το Καλύτερο Παιδικό Βιβλίο και με το Βραβείο Παιδικής και Νεανικής Λογοτεχνίας του Nordic Council. Επίσης έχει συμπεριληφθεί στη λίστα White Ravens της Διεθνούς Βιβλιοθήκης Νεότητας του Μονάχου και απέσπασε το βραβείο Mildred L. Batchelder, με το οποίο η Αμερικανική Ένωση Βιβλιοθηκών τιμά έναν αμερικανικό εκδοτικό οίκο για το καλύτερο ξενόγλωσσο παιδικό βιβλίο του περασμένου έτους που μεταφράστηκε και εκδόθηκε στην αγγλική.

Δεν πρέπει παραλείψω να σας πω πώς η πολλή καλή μετάφραση από τα αγγλικά έχει γίνει από την Μαρία Αγγελίδου και τον Άγγελο Αγγελίδη.

Δείτε εδώ ένα απόσπασμα : *Ο Γορίλας του δολοφόνου, Γιάκομπ Βεγκέλιους, εκδ. Πατάκη : https://www.patakis.gr/product/648276/patakis-nees-kuklofories-ana-kathgoria-paidika--efhvika/O-gorillas-tou-dolofonou/ 

**Fado : Στα πορτογαλικά σημαίνει μοίρα ή πεπρωμένο! Είναι ένα είδος μουσικής που εντοπίζεται τη δεκαετία του 1820 στην Πορτογαλία, σίγουρα όμως είχε παλαιότερες ρίζες. Η μουσική είναι μελαγχολική, το ίδιο κι οι στίχοι, που συχνά μιλούν για τη θάλασσα ή για τη ζωή των φτωχών. Η μουσική έχει σχέση με την πορτογαλική λέξη saudade, μια από τις δυσκολότερες λέξεις προς μετάφραση: είναι ένα είδος προσμονής, αλλά κι ένα μείγμα νοσταλγίας, λύπης, πόνου, ευτυχίας και αγάπης. (https://el.wikipedia.org/

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τον συγγραφέα δείτε εδώ : http://jakobwegelius.com/ 

https://zhtunteanagnostes.blogspot.com/ 


Γίνε ο ρεπόρτερ του CRETALIVE

ΣΤΕΙΛΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ