ΑΠΟΨΕΙΣ

Δισεκατομμυριούχοι πατριώτες υπάρχουν! Πολιτικοί «πατριώτες»… υπάρχουν;

Είναι και αυτοί οι δισεκατομμυριούχοι θύματα του συστήματος!

34543657576

Του Μανόλη Αλεξάκη 

Ως τώρα επιστολές διαμαρτυρίας συντάσσαμε όλοι εμείς που κατά καιρούς βρεθήκαμε σε συνδικάτα, κανένας αγανακτισμένος πολίτης ή οι μονίμως διαμαρτυρόμενες «αριστερές κινήσεις». Σήμερα φτάσαμε στο εξόχως ενδιαφέρον και ανησυχητικό κρούσμα, να δίνουν στη δημοσιότητα τέτοια κείμενα οι «υπερ-δισεκατομμυριούχοι» οι οποίοι μάλιστα καταγγέλλουν το σύγχρονο πολιτικό σύστημα και την ολιγωρία του (για να μιλήσω κομψά).

Αξίζει να σταθούμε στην πρωτοβουλία αυτή και να προβληματιστούμε, όλοι εμείς που τρέχουμε προς εξασφάλιση του επιούσιου, αλλά και εκείνοι γύρω μας που έχουν εξασφαλίσει το παντεσπάνι, οι οποίοι νομίζουν πως κάποιοι είναι! Ως γνωστό στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος! 

Καταγγέλλουν λοιπόν τους πολιτικούς για επαιτεία και οσφυοκαμψία προς τους υπερπλουσίους προκειμένου οι πρώτοι να εξασφαλίσουν χορηγίες και την εύνοια τους. Βεβαίως προχωρούν πρόθυμα σε νομοθετικές διευκολύνσεις(πάντα με το αζημίωτο) προκειμένου να μην τίθενται εμπόδια στις οικονομικές τους δραστηριότητες και κυρίως στην αισχροκέρδεια η οποία περιλαμβάνει και την αποφυγή της φορολόγησης, πέρα από τις επιδοματικές πολιτικές.

Αναρωτιόμαστε γιατί αυτοί οι δισεκατομμυριούχοι έφτασαν στην καταγγελία αυτή. Προφανώς γιατί αισθάνονται τον κίνδυνο της υπερσυγκέντρωσης του πλούτου από τη μια, καθώς και την απειλή από όλο αυτό το σκοτεινό σύστημα που έχει στηθεί με όρους μαφιόζικούς στις γκρίζες ζώνες της οικονομικής ζωής. Αναφέρομαι στις εξω-χώριες εταιρείες και την επιχειρηματική δραστηριότητα η οποία νομιμοποιήθηκε εδώ και μερικές δεκαετίες προκειμένου να μην είναι ορατές οι συναλλαγές τρισεκατομμυρίων. Είναι το κόλπο που οδήγησε σε πτώχευση τα κράτη αφού τους στέρησε πόρους από τη φορολόγηση όλων αυτών των οικονομικών δραστηριοτήτων.  Εδώ οι Παγκόσμιοι Οργανισμοί έπαιξαν το παιχνίδι της εξυπηρέτησης με τον καλύτερο και πιο αποδοτικό τρόπο. Παρίες της όλης στρατηγικής και φτηνοί διευκολυντές τα κράτη διά των «λαμπρών» πολιτικών τους (βάλτε όποιο όνομα πρωθυπουργού ή προέδρου μεγάλης ή μικρότερης χώρας θέλετε των τελευταίων 25 χρόνων).

Υπογραμμίζουν στην επιστολή – καταγγελία οι δισεκατομμυριούχοι του πλανήτη (μια ομάδα που αντιστοιχεί στο 1/8 περίπου, αφού γύρω στις 3000 υπολογίζονται σήμερα) τον κίνδυνο που εγκυμονεί η ολιγωρία της πολιτικής για τη σύγχρονη αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Ασφαλώς και με μεγάλη ευκολία όλοι μας διαπιστώνουμε το πολιτικό έλλειμμα του καιρού μας.   Η πολιτεία ανύπαρκτη να αρθρώσει στρατηγική δικαιοσύνης και ισορροπίας. {Στο πλαίσιο της αστικής φιλελεύθερης δημοκρατίας αναφέρομαι. Όχι σε καμιά επαναστατική, ανατρεπτική διαδικασία! }.Είναι αυτή η προώθηση των πολιτικών νάνων στο τιμόνι των χωρών, μικρών και μεγάλων, που σίγουρα δεν προέκυψε τυχαία. Αποτελεί μια στρατηγική όλης αυτής της οικονομικής ολιγαρχίας που ένιωσε τη δύναμη της και φρόντισε να αρθούν το ένα μετά το άλλο τα εμπόδια που τα «πολιτικά κινήματα» του 20ου αι. είχαν στήσει. Αποτέλεσμα αυτής της εξέλιξης είναι η υποβάθμιση της πολιτικής, η νεοφασίζουσες προτάσεις που μας πάνε πίσω ολοταχώς επενδύοντας στο φόβο μας μπροστά σε αυτή τη σκοτεινή μορφή της παγκοσμιοποίησης.

Είναι και αυτοί οι δισεκατομμυριούχοι θύματα του συστήματος! Ακούγεται ως ανέκδοτο! Κι όμως έτσι είναι και αυτό δείχνει το μέγεθος του κινδύνου και το πόσο ανθρωποφάγο είναι αυτό το τέρας που έχει δημιουργηθεί. Είναι θύματα γιατί έχουν πέσει στα δίκτυα των χειριστών των εξωχώριων εταιρειών. Στα σκοτεινά αυτά μονοπάτια μόνο οι ίδιοι μπορούν και κινούνται και κρατούν στο χέρι κάθε επενδυτή. Είναι θύματα γιατί κάθε εταιρεία που εμφανίζεται και υπόσχεται κέρδη και προοπτικές την βάζουν στο χέρι, οποιαδήποτε ώρα και στιγμή, μέσω των παιχνιδιών τους των χρηματιστηριακών, αφού μπορούν να επηρεάσουν τις χρηματοαγορές που τις ελέγχουν απόλυτα. Οπότε όλα εκείνα τα φούμαρα που μας φλόμωσαν καιρούς τώρα για ανόθευτους ανταγωνισμούς και οικονομία της αγοράς, μπορούμε να καταλάβουμε που αποσκοπούσαν. 

Θα μου πείτε τι σε πιασε τώρα η λύπηση για τους δισεκατομμυριούχους του πλανήτη; Όχι ασφαλώς! Ανήκω όμως σε εκείνους που δεν βλέπουν την επιχειρηματικότητα καχύποπτα. Αντίθετα έχω να δηλώσω πως πολλές φορές έχω συναντήσει επιχειρηματίες με κώδικές αξιών ξεχωριστούς. Η οικονομία στηρίζεται σε μεγάλο μέρος στις πρωτοβουλίες τους και είναι χρέος της πολιτείας να θέτει τους κανόνες. Επιμένω όμως πως είναι καιρός να αντιληφθούμε όλοι μας πως αν κάτι μπορεί να εγγυηθεί μια έξοδο από αυτή τη μαύρη προοπτική των Μασκ, Ζουκεμπερκ και των ομοίων τους, μόνο η πολιτική μπορεί να μας την προσφέρει. Οι μόνοι που έχουν τη δύναμη να βάλουν φραγμούς και όρια στις αχαλίνωτες και παραφρονικές βλέψεις τους είμαστε εμείς οι πολίτες, και δι` ημών θεσμοί εξόχως πολιτικοί, όπως τα κράτη και οι διεθνείς οργανισμοί που πρέπει να στηθούν από την αρχή και πάνω στη νέα πραγματικότητα. Αυτό που σήμερα υπάρχει είναι σάπιο και διεφθαρμένο ως εκεί που δεν πάει. 

Οι ανατροπές αυτές πρέπει να έρθουν από κει που ήρθαν πάντοτε: από τους νέους! Είναι εκείνοι   που βιώνουν τη μεγαλύτερη και τη στυγνότερη εκμετάλλευση. Είναι εκείνοι που μπορούν να αξιοποιήσουν τα σύγχρονα μέσα. Είναι εκείνοι που πρέπει να αποφασίσουν πως θέλουν αυτό τον κόσμο και να βγουν από τη σιωπή τους. Εμείς έχουμε χρέος, το έχω ξαναπεί, να τους ακολουθήσουμε και να τους υποστηρίξουμε ενεργά!

Γίνε ο ρεπόρτερ του CRETALIVE

Στείλε την είδηση