Η αισιοδοξία είναι μονόδρομος !

Κατερίνα Μαλλιωτάκη
Κατερίνα Μαλλιωτάκη

"Τα εξωτερικά ερεθίσματα και ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τα γεγονότα είναι η αιτία που μας κάνει να μπαίνουμε σε μία αρνητική κατάσταση. "

Της Κατερίνας Μαλλιωτάκη


Αισιοδοξία είναι η στάση που έχουν οι άνθρωποι να βλέπουν τον κόσμο ως ένα θετικό μέρος και να προσδοκούν ότι όλα θα πάνε καλά στη ζωή. Η άποψη ότι είναι ένα έμφυτο χαρακτηριστικό είναι λανθασμένη καθώς αποκτιέται και διαμορφώνεται ανάλογα με την τοποθέτηση μας ως προς αυτήν.

Οι υποστηρικτές της πιστεύουν ότι η αισιοδοξία είναι ένας τρόπος αντιμετώπισης της ζωής που διδάσκεται ή εκπαιδεύεται αν θέλετε, αναπτύσσοντας ένα συγκεκριμένο τρόπο σκέψης αφού ο άνθρωπος έτσι κι αλλιώς είναι από την φύση του αισιόδοξος.

Αφού λοιπόν η φύση μας είναι αισιόδοξη πως καταφέρνουμε να βλέπουμε τα πράγματα αρνητικά;

Τα εξωτερικά ερεθίσματα και ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τα γεγονότα είναι η αιτία που μας κάνει να μπαίνουμε σε μία αρνητική κατάσταση. Ο εγκλωβισμός στις αρνητικές σκέψεις και στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα ξεκινάει ως συνήθως από την παιδική μας ηλικία. Π.χ αν οι γονείς μας στην πορεία της ζωής τους αντιμετώπιζαν τα κακώς κείμενα που τους ερχόταν με γκρίνια, μιζέρια, καχυποψία και μοιρολατρία σίγουρα το στίγμα μας στον χάρτη αυτού του κόσμου θα έχει αποτύπωμα μελανό.

Στην αντίθετη περίπτωση βέβαια αν οι γονείς, μας έχουν διδάξει ότι κάθε πρόβλημα έχει την λύση του ή η φύση του ανθρώπου είναι να πολεμά και να νικά ή ακόμα καλύτερα ότι δεν είναι απαραίτητο πάντα να νικά αλλά οφείλει τουλάχιστο να προσπαθεί, τότε αλλάζει η οπτική μας ως προς τον κόσμο μα πιο πολύ ως προς την αρνητική του εικόνα.

Με γνώμονα μια γενικότερη μιζέρια ένα περιβάλλον κατήφειας και στενοχώριας πως μπορεί κάποιος να διαμορφώσει αισιόδοξη στάση ζωής και πως θα τα αλλάξει αυτό;

Τα καλά νέα είναι ότι τα εμπόδια τελικά που συναντάμε είναι αυτά που εμείς θέτουμε στον εαυτό μας. Είναι αυτά που εμείς προσδιορίζουμε ως ακατόρθωτα, αυτά που θεωρούμε αδύνατα και αυτά που φοβόμαστε. Η ιστορία μας έχει αποδείξει ότι ο άνθρωπος έχει τεράστια δύναμη την οποία αν την ενεργοποιήσει κάνει θαύματα. Το ανθρώπινο είδος έχει επιβιώσει από καταστροφές, πολέμους, απώλειες , πλημύρες και φωτιές μα και από τον ίδιο του τον εαυτό που μπορεί να γίνει αυτοκαταστροφικός. Αυτή την επιβίωση φυσικά δεν την χρωστάει στην απαισιοδοξία και την αδυναμία του αλλά στην θέληση στην πίστη και στην αισιοδοξία του.

Τα πάντα είναι θέμα αντίληψης και πώς εμείς διαμορφώνουμε την κοσμοθεωρία μας. Υπάρχουν άνθρωποι που μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα έχασαν τα πάντα, όμως πήραν την κατάσταση στα χέρια τους και βελτίωσαν την ζωή τους. Η ευκαιρία να αναγεννηθείς μέσα από τις στάχτες σου δεν είναι ένα ουτοπικό γεγονός αλλά βασίζεται σε τεκμήρια αληθινά και αδιάσειστα.

Ο κάθε ένας από εμάς φυσικά έχει διαφορετικό βαθμό δυσκολίας που έχει να κάνει και με τις καταστάσεις που συμβαίνουν κατά καιρούς στην ζωή μας. Την ίδια συνθήκη δύο άνθρωποι μπορούν να την διαχειριστούν τελείως διαφορετικά και ανάλογα με τι ψυχισμό διαθέτει ο καθένας. Σημαντικό ρόλο φυσικά παίζει και η ικανότητα των ανθρώπων να βρίσκουν λύσεις ακόμα και ενναλακτικές, καθώς και το επίπεδο θέλησης και αντοχής που έχουν. Η ψυχραιμία είναι άλλο ένα βοηθητικό προσόν που ρυθμίζει τα πράγματα.

Φιλοσοφώντας λοιπόν καταλήγουμε ότι ο δύσβατος δρόμος είναι αυτός της απαισιοδοξίας ο οποίος κάνει τα πράγματα δύσκολα, αφόρητα και βασανιστικά. Ο απαισιόδοξος άνθρωπος εστιάζει μόνο στον πόνο οπότε αναγκαστικά δεν έχει την διαύγεια να δει πέρα από αυτόν. Κλείνει τόσο πολύ τις οπτικές του που δεν μπορεί να ανασάνει ακόμα κι όταν έχει τον απαραίτητο αέρα. Εγκλωβίζεται σε σκοτεινές και μαύρες σκέψεις με αποτέλεσμα να μην έχει ανοικτό ορίζοντα διαπραγμάτευσης.

Είναι η απολύτως συνειδητοποιημένη η επιλογή να επιλέγεις σ αυτά που έχεις και όχι σ’ αυτά που σου λείπουν, να εκτιμάς και να τιμάς τη ζωή που σου δόθηκε και να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς για τον εαυτό σου και τους άλλους, με τα υπάρχοντα δεδομένα κάθε φορά. Η ευγνωμοσύνη σ αυτά που έχουμε είναι άλλο ένα πολύτιμο όπλο σ αυτά που η ίδια η ζωή μας έχει χαρίσει.

Εστιάζοντας λοιπόν κάθε φορά σ οτιδήποτε έχουμε, σε οτιδήποτε προσπαθούμε και σε οτιδήποτε ελπίζουμε δημιουργούμε πηγές αισιοδοξίας. Εξάλλου καλό είναι να γνωρίζουμε ότι δεν έχουμε υπογράψει κάποιο συμβόλαιο που να λέει ότι η ζωή είναι «υποχρεωμένη» να μας δείχνει μόνο το χαρούμενο πρόσωπο της αλλά ούτε κι ότι ο κόσμος αυτός μας ανήκει αποκλειστικά.

Το απόσταγμα των σκέψεων αυτών, μας δίνει την πληροφορία ότι όταν τελικά επιλέγουμε ν εστιάσουμε στην ομορφιά της φύσης, στην δύναμη ψυχής των ανθρώπων, στην αγάπη και στην αισιοδοξία πάντα θα έχουμε συμμάχους και φυσικά άπειρες ικανότητες βελτίωσης της ζωής μας. Μόνο μ ενθάρρυνση, πίστη, δύναμη και αισιοδοξία προχωράμε μπροστά αφού ο αντίθετος δρόμος είναι δύσκολος, επίπονος και βασανιστικός στερώντας μας την οπτική της εξέλιξης και την ευρηματικότητα λύσεων και προοπτικών.




Γίνε ο ρεπόρτερ του CRETALIVE

ΣΤΕΙΛΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ