Κώστας Μπογδανίδης

Οι Σουμπερίτες , οι εκτελέσεις και το επεισόδιο με τον Μπαντουβά

Στο θάνατο μπορείς να συνηθίσεις. Στην απουσία όχι. Πονάει πολύ ήδη...

Επιζητούμε -λόγω εμμονών και φανατισμού- τη διαγραφή της ιστορίας και της ιστορικής μνήμης. Αναζητούμε μέσα από ενοχικά σύνδρομα την ανάγκη αυτοεπιβεβαίωσής μας

Οι πάντες γνωρίζουν το πρόβλημα της εγκληματικότητας στο νησί, ξέρουν και τις αιτίες- θέλουν όμως να χτυπήσουν τη ρίζα του κακού;

6 Ιουνίου 1933… Πώς φτάσαμε στην απόπειρα δολοφονίας κατά Βενιζέλου

Αλλιώς είχαμε προγραμματίσει αυτή τη χρονιά, το Καλοκαίρι μας.Όλα ήρθαν τούμπα...

Η τελευταία ιστορία στον Έβρο με τα 16 στρέμματα τα οποία κατέλαβαν ή δεν κατέλαβαν τελικά οι Τούρκοι -και παρά την καθυστερημένη αντίδραση της κυβέρνησης να το ξεκαθαρίσει- ανέδειξε ένα ακόμη ταλέντο, αλλά και σύνδρομο, του Έλληνα...

Η πανδημία προκάλεσε σοκ για την ελληνική βιομηχανία του τουρισμού, αλλά είναι τα πράγματα τόσο μαύρα όσο φαινόταν τη αρχή;

Ανοίγει η αγορά, ξεκινούν εν μέρει τα Σχολεία, αλλά στο τέλος θα κάνουμε το ταμείο

Ελπίζουμε να μην αναζητήσουμε την εποχή αυτή του εγκλεισμού

Πόσο πραγματικά κόστισε στον ελληνισμό η απόβαση στη Σμύρνη, στις 2 Μαΐου, και τα ελληνικά λάθη!

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ: Οκτώ ώρες εργασία, 8 ώρες ύπνο και 8 ώρες ελεύθερος χρόνος για μόρφωση, ήταν το αίτημα των εργατών στο Σικάγο που διαδήλωσαν στο κέντρο της πόλης. Εκείνη η διαδήλωση πνίγηκε στο αίμα και από τότε τιμάται σχεδόν σε όλες τις χώρες του κόσμου.

Πώς η χώρα μας γλίτωσε τον πόλεμο με την Τουρκία το 1914...μια ευτυχής συγκυρία

Η κρίση δεν είναι προσωπική, δεν αφορά μόνο τον καθένα μας, μην το βλέπουμε τόσο εγωιστικά

Ο Κρητικός που τα έβαλε με ένα ολόκληρο σύστημα και το όνομά του έγινε σύμβολο για τους αγώνες των εργατών

Να τηρήσουμε τα έθιμα, να ξεπεράσουμε τους φόβους, να νικήσουμε αυτό που μας κυνηγά...

Χρειάζεται μια τελευταία προσπάθεια από όλους για να μην πάει στράφι αυτό που καταφέραμε ένα μήνα τώρα.

Στις 13 Απριλίου 1924, το δημοψήφισμα, με συντριπτικό ποσοστό (69,95%), ενέκρινε τη μεταβολή του πολιτεύματος

Πόσο θα μετάνιωνε σήμερα ο Αϊνστάιν που δεν είπε κάτι βαρύ για την ανθρώπινη βλακεία…

Και να που ήρθε αυτός ο κορωνοϊός και άλλαξε ξαφνικά τα πάντα... τώρα δεν προλαβαίνεις να παρακολουθείς τις εξελίξεις.

Η τελευταία δημόσια εμφάνιση του Βασιλιά Γεωργίου Β’ έγινε σε μια εκδήλωση το βράδυ της 31ης Μαρτίου 1947

Ποιος θα αναλάβει να πει «Εντάξει, βγείτε τώρα;»! Ασφαλώς και δεν θα σηκώσει κανένας στην πλάτη του μια τέτοια απόφαση γιατί δεν είναι εύκολη.

Απίστευτες ανοησίες μπορείς να διαβάσεις πια κατά του Τσιόδρα

Τα νούμερα , τα μέτρα και ο μεγάλος κίνδυνος

Άνοιξη 1867: Η ιστορική συγκυρία για την Κρήτη!

Στις 18 Μαρτίου 1936 ο άνθρωπος που έβγαλε από την πολιτική αφάνεια μια μικρή χώρα όπως η Ελλάδα δεν υπήρχε πια!

Πόλεμος με ένα τύπο που...δεν τον πιάνει το μάτι σου!

Υποτιμήσαμε όλα αυτά τα χρόνια τη Φύση, υπερτιμήσαμε όμως την ανθρώπινη φύση. Μόνο πότε πότε…τα κάναμε πάνω μας όταν ο μέγας κόσμος που μας περιβάλλει έτριζε τα δόντια του...και τώρα ήρθε η σειρά ενός μικροσκοπικού ιού.

Ήρθε επιτέλους η ώρα να ξεχωρίσουμε την πίστη από τη θρησκοληψία

Τζάμπα μάγκες παντού και κυρίως στα κοινωνικά δίκτυα

...ομολογώ ότι η υστερία με τρομάζει πιο πολύ και από τον ίδιο τον ιό!

Η πρώτη παραίτηση και η απαρχή του Εθνικού Διχασμού!

Τώρα πια δεν έχουν επιχειρήματα για να μην συμφωνήσουν στα βασικά για το Ηράκλειο

Τον πρόδωσε η καρδιά του στην...καρδιά του προεκλογικού αγώνα!

«Μα ο χρόνος δεν αφήνει όνειρα κι ελπίδες σβήνει αφού μεσ' τα παραμύθια κρύβεται η πικρή αλήθεια...»

Άραγε κυβερνούν κάποιοι έξυπνοι που μας δουλεύουν ή κάποιοι που δεν έχουν ιδέα και μιλάνε σοβαρά;

Βάλτε τη...φαντασία σας να δουλέψει για τα όσα γλιτώσαμε!

Εγραντίσαμε πια με αυτούς τους τύπους

Ιανουάριος 1927…Η οικουμενική κυβέρνηση…H κρίση !

Η επανάσταση του 1897 …H σπίθα ξεκίνησε από τον Πρινιά κι ύστερα πήρε φωτιά όλη η Κρήτη!

Σπάσαμε και το φράγμα της...ανοησίας σε αυτό τον τόπο

Ξεσπάει άγριος καβγάς στις 10 Ιανουαρίου 1927 με τους παλαιοημερολογίτες!

Τελικά ο Έλληνας μπαίνει σε καλούπια;

H μαγική Ιστορία της τράπουλας και των χαρτιών!

Ο χρόνος είναι αδυσώπητος , ο άτιμος είναι σαν την πετριά. Σαν την κακή κουβέντα. Την έριξες, έφυγε. Δεν μαζεύεται.

Το πρώτο επίσημο λαχείο στη ιστορία του νεότερου ελληνικού κράτους εξεδόθη με διάταγμα του βασιλιά Γεωργίου του Α’, στις 19 Νοεμβρίου 1874

Χριστούγεννα εν πλω και άφιξη στις 28 Δεκεμβρίου στην Αθήνα!

Ελπίζουμε να μην επιβεβαιωθεί ο Βίσμαρκ που έλεγε πως «αν ξαναγίνει πόλεμος στην Ευρώπη, θα ξεκινήσει από κάποια μ@λ@κί@ στα Βαλκάνια»!

Ετοιμαστείτε για ένα δύσκολο χρόνο- «Να μιλάμε ευγενικά και να περιμένουμε έτοιμοι και οπλισμένοι»